Μη μπερδεύεστε, δεν είναι οι Άγγλοι gay-ιδες Fiat Lux, αλλά οι δικοί μας, Fiat Lvx. Ναι, ναι, προφέρεται το ίδιο, απλά η μπάντα επέλεξε τη λατινική της γραφή, και καλά έκανε, αποκτά μια άλλη μαγεία.
Πρώτη απόπειρα για τους Αθηναίους progressive-άδες, με αυτό τους το E.P. “Firstborn”. Κινούμενο εξολοκλήρου στο χώρο του μελωδικού prog, αυτού με τα πολλή πλήκτρα, φέρνοντας στο νου μου τους Symphony-X με πιο μελωδικά-μαλακά φωνητικά, όπως επίσης και τους άλλους τρομερούς Αμερικάνους, Shadow Gallery (σ.σ.: προφανώς επί Mike Baker (R.I.P.)). Γενικώς έχω την αμυδρά (!!!) υποψία, πως αυτή η μπάντα τρέφει μια ιδιαίτερη αγάπη προς τον Αμερικάνικο ήχο του prog.
Τα 5 κομμάτια που μας προσφέρουν, δείχνουν αρκετά δουλεμένα, και γεμάτα έμπνευση, κάτι που μπορούμε να το δούμε επίσης στα δύο μεγάλα, σε διάρκεια, κομμάτια του E.P., “Waves Of Time”, “Atlantis”.
Κι ενώ δεν έχω κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με το θέμα παραγωγής, καθώς ο ήχος είναι αρκετά καθαρός και “γυαλισμένος”, έχω σίγουρα παράπονο στη χρήση των πλήκτρων, ή μάλλον την υπερβολική χρήση αυτών. Καθώς άκουγα και ξανάκουγα το E.P., συνειδητοποιούσα πως κάτι με ενοχλούσε τρομερά στο αυτί, και αυτό είναι πως τα πλήκτρα δε σταματάνε καθόλου να χρησιμοποιούνται, ακόμα και σε solo. Και πιο πολύ ενοχλούμαι, γιατί συνεχώς άκουγα αυτά τα σημεία στο μυαλό μου με κάποια κιθάρα, και με τα πλήκτρα σε έναν πιο συνοδευτικό χαρακτήρα, αλλά αυτά είναι επιλογές δικές τους, οπότε δε μπορώ να επέμβω.
Κλείνοντας, μια ακόμα παρατήρηση, τα φωνητικά σίγουρα μπορούσαν να δουλευτούν παραπάνω.
Σε όσους ζητήσετε το εν λόγω “Firstborn” από τη μπάντα, δώστε προσοχή στο τελευταίο κομμάτι, “Atlantis”, απλά μεγαλειώδες!
Βαθμολογία : 70/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου