Κλείνουμε το στόμα, σκουπίζουμε τα σάλια που έμειναν στο πηγούνι…ωραία, πατάμε κι ένα σφουγγάρισμα το πάτωμα που έχει γίνει λίμνη και ξεκινάμε από την αρχή!
Καλησπέρα, είμαι ο Ανδρέας, και μόλις τελείωσα…να ακούω για 7η συνεχόμενη φορά το “Echoing Lullabies”. Τα όσο είπα παραπάνω, είναι αυτά που προκλήθηκαν μετά από τόση ώρα ακούσματος. Ένα ακόμα prog μεγαλείο ερχόμενο από την Ελλάδα, που ακούει στο όνομα Dustynation, το οποίο περιλαμβάνει ατμοσφαιρικά περάσματα, καθαρά μελωδικά φωνητικά με μια δόση μελαγχολίας (σ.σ.: Pain Of Salvation κανείς?), ενώ και τα πιο harsh, άγρια και μεταμορφωμένα σε πιο evil, φωνητικά, δίνουν μια άλλη ομορφιά στις συνθέσεις.
Υπάρχουν βέβαια οι στιγμές που σκέφτομαι, “Δε μπορεί αυτό να είναι Ελληνικό”, καθώς το μόνο που μου έρχεται στο νου είναι όλη η υπόλοιπη Ευρώπη, ενώ υπήρχαν αρκετά σκοτεινά σημεία του δίσκου, που φώναζαν My Dying Bride. Πολλοί είναι αυτοί που μίλησαν για Opeth, αλλά επειδή ποτέ μου δεν ασχολήθηκα, δεν έχω γνώμη. Εννιά κομμάτια καλογυαλισμένης παραγωγής, ερχόμενης εκ Σουηδίας, από τα Abyss Studios, του Jonas Kjellgren των Scar Symmetry, μέσης χρονικής διάρκειας 6μιση λεπτών.
Ο δίσκος είναι πιο πολύ σκοτεινός και βαρύς παρά λαμπερός και ταχύς όπως συνηθίζεται στα περισσότερα prog σχήματα, με αρκετά απλά μουσικά μέρη χωρίς κάποια ιδιαίτερη τεχνική πλευρά, κάνοντας το ακόμα πιο εύκολο στο αυτί και την καρδιά του μέσου ακροατή.
Όπως ακριβώς μίλησαν σε μένα, κι όπως ακριβώς πιστεύω πως θα μιλήσουν σε εσάς! Συγχαρητήρια που κατάφεραν να κάνουν τέτοια εκπληκτική δουλειά και να την κυκλοφορήσουν μόνοι τους, αν και σίγουρα και αυτή η μπάντα, όπως και άλλες ελληνικές, έπρεπε να έχουν μια δισκογραφική στέγη!! Δεν υπάρχει περίπτωση να σας προτείνω κομμάτι, όλο το “Echoing Lullabies”, θέλει ΛΙΩΣΙΜΟ!!
Βαθμολογία : 82/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου